مواجهه‌ی #هارون_فاروکی با #آرشیو، #حافظه و #عکاسی
تحلیلی بر فیلم Images of the World and the Inscription of War (1988)
⚫️ هارون فاروکی، فیلم‌ساز و نظریه‌پرداز آلمانی، در آثارش همواره به شکاف‌های میان تصویر، قدرت و حقیقت می‌پردازد. او برخلاف نگاه سنتی به آرشیو به‌عنوان یک مخزن حافظه، آرشیو را بستری می‌بیند که در آن حافظه، هم ساخته می‌شود و هم به تعویق می‌افتد؛ جایی که دیدن، همواره با نادیدن همراه است. در این فیلم فاروکی درست مثل باستان‌شناس‌ها، لایه‌های نادیده گرفته‌شده در تصاویر آرشیوی را بازمی‌خواند و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان به جای مصرف تصاویر، آن‌ها را خواند. او «نحوه‌ی ثبت» و «نحوه‌ی دیدن» این تصاویر را هم به چالش می‌کشد. رویکرد او به حافظه، نه از سر نوستالژی یا بازسازی گذشته، بلکه بیشتر بر مبنای گسست، تأخیر، و نقاط کور تاریخی است؛ دقیقاً همان‌جاهایی که تاریخ رسمی از دیدن‌شان عاجز مانده است.
⚫️ تصویر، آینه‌ی خود ماست
“What we see is not what we see, but what we are.”
«آنچه می‌بینیم، چیزی نیست که واقعاً می‌بینیم، بلکه آن چیزی است که هستیم.»
در این جمله‌ی کلیدی، فاروکی دیدن را نه امری بی‌طرف، بلکه متأثر از هستی‌شناسی سوژه‌ی بیننده می‌داند. ما در تصویر چیزی را بازمی‌شناسیم که برایمان ممکن یا مجاز به دیدن است. حافظه، در این خوانش، صرفاً ذخیره‌ای منفعل نیست، بلکه محصول تلاقی سوژه و جهان است.
⚫️ تصویرِ خاموش و شهادت‌نداده
“Photographs can be made to testify. They can also be made silent.”
«عکس‌ها را هم می‌شود به شهادت دادن وادار کرد، هم به سکوت.»
فاروکی در این جمله به قدرت سیاست‌گذارانه‌ی تصویر اشاره می‌کند. همان‌طور که عکس می‌تواند سند جنایت یا شاهد فاجعه باشد، می‌تواند به همان آسانی به عنصری بی‌صدا، بی‌معنا و فراموش‌شده بدل شود. آرشیو به مثابه فضای قدرت، می‌تواند معنای تصویر را بسازد یا خاموشش کند. این‌جاست که مفهوم «حق خواندن تصویر» معنا پیدا می‌کند؛ اینکه چه کسی، چگونه، و در چه زمانی تصویر را معنا می‌کند. تنها در مواجهه‌ای تاریخی و تفسیری‌ست که تصویر به حافظه بدل می‌شود. به تعبیر دریدا در «تب آرشیو»: «هیچ آرشیوی بی‌اشتیاق به آینده نیست.» این تصاویر تا زمانی بی‌معنا باقی ماندند که تاریخ آن‌ها را فراخواند.
#خوانش_مدرسه_روایت_است
#به_یاد_آر
تحلیلی بر فیلم Images of the World and the Inscription of War (1988)
⚫️ هارون فاروکی، فیلم‌ساز و نظریه‌پرداز آلمانی، در آثارش همواره به شکاف‌های میان تصویر، قدرت و حقیقت می‌پردازد. او برخلاف نگاه سنتی به آرشیو به‌عنوان یک مخزن حافظه، آرشیو را بستری می‌بیند که در آن حافظه، هم ساخته می‌شود و هم به تعویق می‌افتد؛ جایی که دیدن، همواره با نادیدن همراه است. در این فیلم فاروکی درست مثل باستان‌شناس‌ها، لایه‌های نادیده گرفته‌شده در تصاویر آرشیوی را بازمی‌خواند و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان به جای مصرف تصاویر، آن‌ها را خواند. او «نحوه‌ی ثبت» و «نحوه‌ی دیدن» این تصاویر را هم به چالش می‌کشد. رویکرد او به حافظه، نه از سر نوستالژی یا بازسازی گذشته، بلکه بیشتر بر مبنای گسست، تأخیر، و نقاط کور تاریخی است؛ دقیقاً همان‌جاهایی که تاریخ رسمی از دیدن‌شان عاجز مانده است.
⚫️ تصویر، آینه‌ی خود ماست
“What we see is not what we see, but what we are.”
«آنچه می‌بینیم، چیزی نیست که واقعاً می‌بینیم، بلکه آن چیزی است که هستیم.»
در این جمله‌ی کلیدی، فاروکی دیدن را نه امری بی‌طرف، بلکه متأثر از هستی‌شناسی سوژه‌ی بیننده می‌داند. ما در تصویر چیزی را بازمی‌شناسیم که برایمان ممکن یا مجاز به دیدن است. حافظه، در این خوانش، صرفاً ذخیره‌ای منفعل نیست، بلکه محصول تلاقی سوژه و جهان است.
⚫️ تصویرِ خاموش و شهادت‌نداده
“Photographs can be made to testify. They can also be made silent.”
«عکس‌ها را هم می‌شود به شهادت دادن وادار کرد، هم به سکوت.»
فاروکی در این جمله به قدرت سیاست‌گذارانه‌ی تصویر اشاره می‌کند. همان‌طور که عکس می‌تواند سند جنایت یا شاهد فاجعه باشد، می‌تواند به همان آسانی به عنصری بی‌صدا، بی‌معنا و فراموش‌شده بدل شود. آرشیو به مثابه فضای قدرت، می‌تواند معنای تصویر را بسازد یا خاموشش کند. این‌جاست که مفهوم «حق خواندن تصویر» معنا پیدا می‌کند؛ اینکه چه کسی، چگونه، و در چه زمانی تصویر را معنا می‌کند. تنها در مواجهه‌ای تاریخی و تفسیری‌ست که تصویر به حافظه بدل می‌شود. به تعبیر دریدا در «تب آرشیو»: «هیچ آرشیوی بی‌اشتیاق به آینده نیست.» این تصاویر تا زمانی بی‌معنا باقی ماندند که تاریخ آن‌ها را فراخواند.
#خوانش_مدرسه_روایت_است
#به_یاد_آر
••آنلاین••
شکسته باد اهریمن!
گذری بر شر ایرانی به مثابه‌ی هماورد هستی و راستی
با
مهرک‌علی صابونچی
•••
در کارگاه پیش رو شر ایرانی را از نو خواهیم کاوید و نشان خواهیم داد که ماهیت آن چیست و چگونه بروز می‌کند. شر ایرانی تنها به مثابه‌ی بدی و ناراستی نیست و فقط فهرستی از خصایل اخلاقی بد و ناپسند را به نمایش نمی‌گذارد، بلکه نیستی‌‌‌پراکنی است که هستی را تهدید می‌کند و می‌کوشد آن را به ورطه‌ی فراموشی و نابودی بکشاند. شر ایرانی نه‌تنها هماورد مینوی راستین است، بلکه دشمن گیتی و نابودکننده‌ی هرآن چیزی است که جهان مادی را می‌افزاید و گسترش می‌دهد.
سرفصل جلسات:
۱. اهریمن نیست، نبود و نخواهد بود.
- دوبن‌گرایی ایرانی؛ تقابل هستی و نیستی، نیکی و بدی، روشنی و تاریکی، اشه و دروج
- آفرینش، آمیزش و وِزارش؛ آغاز، میانه و فرجام نبرد خیر و شر
- سرنوشت و تقدیر شر در زمان کرانه‌مند
- چیستی، کارکرد و چگونگی بروز و ظهور شر ایرانی
- پادزهرها و رماننده‌ها؛ ایستادگی و مقاومت در برابر شر
۲. اهریمنِ پتیاره
- نام و نشان اهریمن
- از مینوی شرور تا پس‌اندازنده‌ی شر؛ تطور ماهیت و خویشکاری اهریمن
- اهریمن دِرُوَند؛ پیرو دروج، هماورد اشه
- اهریمنِ میراننده؛ نگاهی به جایگاه مرگ و میراندن در فرهنگ ایرانی
- اهریمنِ پتیاره، باره‌ی طهمورث
۳. پس‌اندازی اهریمن
- پدر دیوان؛ چگونگی پس‌اندازی اهریمن
- دارو دسته‌ی اهریمن؛ کماله‌دیوان و دیوان و پریان
- واخش اهریمنی در تن اورمزدی؛ خرفستران و گرگ‌سردگان
- رنج اهریمنی؛ بیماری و آفت
۴. سپهسالار اهریمن، آز
- حرص و طمع؛ بلعنده‌ی گیتی
- ازدهاک (ضحاک)؛ پیونددهنده‌ی آز با شهریاری اهریمنی
- اول شکست ازدهاک، سپس نوبت آز
- شکست فرجامین اهریمن
•••
طول دوره: ۴ جلسه
زمان: دوشنبه‌ها، ۱۸ تا ۱۹:۳۰
شروع دوره از ۱۵ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
شکسته باد اهریمن!
گذری بر شر ایرانی به مثابه‌ی هماورد هستی و راستی
با
مهرک‌علی صابونچی
•••
در کارگاه پیش رو شر ایرانی را از نو خواهیم کاوید و نشان خواهیم داد که ماهیت آن چیست و چگونه بروز می‌کند. شر ایرانی تنها به مثابه‌ی بدی و ناراستی نیست و فقط فهرستی از خصایل اخلاقی بد و ناپسند را به نمایش نمی‌گذارد، بلکه نیستی‌‌‌پراکنی است که هستی را تهدید می‌کند و می‌کوشد آن را به ورطه‌ی فراموشی و نابودی بکشاند. شر ایرانی نه‌تنها هماورد مینوی راستین است، بلکه دشمن گیتی و نابودکننده‌ی هرآن چیزی است که جهان مادی را می‌افزاید و گسترش می‌دهد.
سرفصل جلسات:
۱. اهریمن نیست، نبود و نخواهد بود.
- دوبن‌گرایی ایرانی؛ تقابل هستی و نیستی، نیکی و بدی، روشنی و تاریکی، اشه و دروج
- آفرینش، آمیزش و وِزارش؛ آغاز، میانه و فرجام نبرد خیر و شر
- سرنوشت و تقدیر شر در زمان کرانه‌مند
- چیستی، کارکرد و چگونگی بروز و ظهور شر ایرانی
- پادزهرها و رماننده‌ها؛ ایستادگی و مقاومت در برابر شر
۲. اهریمنِ پتیاره
- نام و نشان اهریمن
- از مینوی شرور تا پس‌اندازنده‌ی شر؛ تطور ماهیت و خویشکاری اهریمن
- اهریمن دِرُوَند؛ پیرو دروج، هماورد اشه
- اهریمنِ میراننده؛ نگاهی به جایگاه مرگ و میراندن در فرهنگ ایرانی
- اهریمنِ پتیاره، باره‌ی طهمورث
۳. پس‌اندازی اهریمن
- پدر دیوان؛ چگونگی پس‌اندازی اهریمن
- دارو دسته‌ی اهریمن؛ کماله‌دیوان و دیوان و پریان
- واخش اهریمنی در تن اورمزدی؛ خرفستران و گرگ‌سردگان
- رنج اهریمنی؛ بیماری و آفت
۴. سپهسالار اهریمن، آز
- حرص و طمع؛ بلعنده‌ی گیتی
- ازدهاک (ضحاک)؛ پیونددهنده‌ی آز با شهریاری اهریمنی
- اول شکست ازدهاک، سپس نوبت آز
- شکست فرجامین اهریمن
•••
طول دوره: ۴ جلسه
زمان: دوشنبه‌ها، ۱۸ تا ۱۹:۳۰
شروع دوره از ۱۵ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
*
شاید نوستالژیا یکی از مستقیم‌ترین مواجهه‌های هالیس فرامپتون با مفهوم حافظه، تصویر، و گذر زمان باشد.در این فیلم، فرامپتون دوازده عکس شخصی‌اش را روی صفحه نمایش می‌دهد. این عکس‌ها که اغلب پرتره‌ها یا صحنه‌هایی از گذشته‌ی او هستند، یکی‌یکی روی یک صفحه‌ی داغ سوزانده می‌شوند، و صدای راوی درباره آن‌ها صحبت می‌کند. اما نکتهٔ کلیدی در ساختار فیلم این است که صدای هر بخش، درباره عکس بعدی است، نه آنچه اکنون دیده می‌شود. یعنی حافظه‌ی صوتی و حافظه‌ی بصری هیچ‌گاه هم‌زمان نمی‌شوند. تصویر می‌سوزد و نابود می‌شود، در حالی که روایت تازه شروع به بازسازی تصویر بعدی می‌کند - که هنوز نشان داده نشده است.
⚫️ ساختارشکنی آرشیو: زبانِ خاطره در تضاد با تصویر
نوستالژیا را می‌توان به عنوان نقدی بر مفهوم «آرشیو» فهمید، آن هم در معنایی فراتر از تصاویر ثبت‌شده. این فیلم از منظر ساختارشکنی آرشیو، چند محور کلیدی را دنبال می‌کند:
۱. ناپایداری مادهٔ آرشیو
عکس‌ها - که به‌طور سنتی «نگهدارنده‌ی حافظه» به شمار می‌روند- عمداً سوزانده می‌شوند. فرامپتون با این کار، استعاره‌ای از فساد، فراموشی، و مرگ حافظه بصری ارائه می‌دهد. و برخلاف تصور رایج از آرشیو به‌مثابه‌ی محلی برای حفظ و تثبیت گذشته، آرشیو را محل نابودی و تباهی نشان می‌دهد.
۲. زمان‌مندی متضاد روایت و تصویر
هم‌زمانی معمول تصویر و صدا در این‌جا برهم زده می‌شود. ما صدای خاطره‌ای را می‌شنویم که هنوز تصویری از آن ندیده‌ایم، و در همان حال، تصویری که می‌بینیم، با روایتِ مربوط به خودش هم‌خوان نیست. این «عدم تطابق» میان حافظه و بازنمایی، استعاره‌ای از عملکرد خود حافظه انسانی است -حافظه‌ای ناکامل، زمان‌پریش، و مشروط.
۳. نقد مستندسازی و خودزندگی‌نامه
فیلم در مرز میان مستند و اجرا حرکت می‌کند. اما با ساختار ضدروایی‌اش، هرگونه تداوم زیستی، انسجام زمانی یا عاطفهٔ نوستالژیک را نفی می‌کند. در این‌جا نه با «بازخوانی» گذشته، بلکه با «تحلیل» و «تخریب» آن مواجهیم.
⚫️ حافظه، تصویر، و ناکامی بازنمایی
فیلمِ فرامپتون، در سطحی عمیق‌تر، درباره‌ی فاصله‌ی همیشگی میان تجربه و بازنمایی است. حتی وقتی عکس‌ها زنده‌اند، روایتشان به تأخیر افتاده. و وقتی نوبت به روایتشان می‌رسد، خود تصویر دیگر نابود شده. در این معنا، فیلم تجربه‌ای از «سوگواری برای گذشته» است؛ گذشته‌ای که هرگز به‌درستی به خاطر نمی‌آید، همیشه با تأخیر بازمی‌گردد، و همیشه در حال سوختن است.
⚫️ نوستالژیا از آن دسته فیلم‌هایی‌ست که نه فقط درباره حافظه، که خود به شکل حافظه ساخته شده است: تکه‌تکه، در حال زوال، با تأخیر و واسازی‌شده و روایتی است از «ناممکن بودن حفظ گذشته». فرامپتون ما را با این حقیقت مواجه می‌کند که حافظه، نه آرشیوی امن، بلکه مجموعه‌ای از سوختن‌ها و از دست رفتن‌هاست.
Nostalgia
Directed by Hollis Frampton
Narrated by Michael Snow
Release date
1971
Running time 38 minutes
Country United States
شاید نوستالژیا یکی از مستقیم‌ترین مواجهه‌های هالیس فرامپتون با مفهوم حافظه، تصویر، و گذر زمان باشد.در این فیلم، فرامپتون دوازده عکس شخصی‌اش را روی صفحه نمایش می‌دهد. این عکس‌ها که اغلب پرتره‌ها یا صحنه‌هایی از گذشته‌ی او هستند، یکی‌یکی روی یک صفحه‌ی داغ سوزانده می‌شوند، و صدای راوی درباره آن‌ها صحبت می‌کند. اما نکتهٔ کلیدی در ساختار فیلم این است که صدای هر بخش، درباره عکس بعدی است، نه آنچه اکنون دیده می‌شود. یعنی حافظه‌ی صوتی و حافظه‌ی بصری هیچ‌گاه هم‌زمان نمی‌شوند. تصویر می‌سوزد و نابود می‌شود، در حالی که روایت تازه شروع به بازسازی تصویر بعدی می‌کند - که هنوز نشان داده نشده است.
⚫️ ساختارشکنی آرشیو: زبانِ خاطره در تضاد با تصویر
نوستالژیا را می‌توان به عنوان نقدی بر مفهوم «آرشیو» فهمید، آن هم در معنایی فراتر از تصاویر ثبت‌شده. این فیلم از منظر ساختارشکنی آرشیو، چند محور کلیدی را دنبال می‌کند:
۱. ناپایداری مادهٔ آرشیو
عکس‌ها - که به‌طور سنتی «نگهدارنده‌ی حافظه» به شمار می‌روند- عمداً سوزانده می‌شوند. فرامپتون با این کار، استعاره‌ای از فساد، فراموشی، و مرگ حافظه بصری ارائه می‌دهد. و برخلاف تصور رایج از آرشیو به‌مثابه‌ی محلی برای حفظ و تثبیت گذشته، آرشیو را محل نابودی و تباهی نشان می‌دهد.
۲. زمان‌مندی متضاد روایت و تصویر
هم‌زمانی معمول تصویر و صدا در این‌جا برهم زده می‌شود. ما صدای خاطره‌ای را می‌شنویم که هنوز تصویری از آن ندیده‌ایم، و در همان حال، تصویری که می‌بینیم، با روایتِ مربوط به خودش هم‌خوان نیست. این «عدم تطابق» میان حافظه و بازنمایی، استعاره‌ای از عملکرد خود حافظه انسانی است -حافظه‌ای ناکامل، زمان‌پریش، و مشروط.
۳. نقد مستندسازی و خودزندگی‌نامه
فیلم در مرز میان مستند و اجرا حرکت می‌کند. اما با ساختار ضدروایی‌اش، هرگونه تداوم زیستی، انسجام زمانی یا عاطفهٔ نوستالژیک را نفی می‌کند. در این‌جا نه با «بازخوانی» گذشته، بلکه با «تحلیل» و «تخریب» آن مواجهیم.
⚫️ حافظه، تصویر، و ناکامی بازنمایی
فیلمِ فرامپتون، در سطحی عمیق‌تر، درباره‌ی فاصله‌ی همیشگی میان تجربه و بازنمایی است. حتی وقتی عکس‌ها زنده‌اند، روایتشان به تأخیر افتاده. و وقتی نوبت به روایتشان می‌رسد، خود تصویر دیگر نابود شده. در این معنا، فیلم تجربه‌ای از «سوگواری برای گذشته» است؛ گذشته‌ای که هرگز به‌درستی به خاطر نمی‌آید، همیشه با تأخیر بازمی‌گردد، و همیشه در حال سوختن است.
⚫️ نوستالژیا از آن دسته فیلم‌هایی‌ست که نه فقط درباره حافظه، که خود به شکل حافظه ساخته شده است: تکه‌تکه، در حال زوال، با تأخیر و واسازی‌شده و روایتی است از «ناممکن بودن حفظ گذشته». فرامپتون ما را با این حقیقت مواجه می‌کند که حافظه، نه آرشیوی امن، بلکه مجموعه‌ای از سوختن‌ها و از دست رفتن‌هاست.
Nostalgia
Directed by Hollis Frampton
Narrated by Michael Snow
Release date
1971
Running time 38 minutes
Country United States
••آنلاین••
جُستنِ جستار؛
چگونه برای جستارنویسی پژوهش کنیم.
با
اشکان شریعت
•••
پیتر کورتن معروف به خون‌آشام دوسلدورف درباره‌ی حکم اعدام با گیوتین گفت:«به من بگو... بعد از اینکه سرم از بدنم جدا شد، آیا برای لحظه‌ای زنده خواهم بود تا بتوانم صدای خونی که از گردنم مي‌چکد را بشنوم؟» حدود ۱۳۷ سال قبل از این لحظه آنتوان لاووازیه که به واسطه چاپ رساله‌‌ای به نام «ثروت‌های زیرزمینی فرانسه» به دست انقلابیون سربریده شد، لحظاتی پیش از اعدام با گیوتین گفت:«سر احتمالا جایگاه شعور و حواس است، پس از بریده شدن سر من، آن‌را بردارید و تعداد پلک‌زدن‌ها را بشمارید تا زمان تقریبی از بین رفتن هوشیاری تا مرگ را دربیابید.» اگر کمی بیشتر جستجو کنیم، سوای یافتن ده‌ها قصه و سوژه‌ی جدید برای نوشتن، درمی‌یابیم که ایده‌ی دیگری از وی نیز برای ادیبان و برخی از مهمترین جستارنویسان معاصر، اهمیت فراوانی داشته، اینکه «هیچ‌چیز از بین نمی‌رود، هیچ‌چیز خلق نمی‌شود، همه چیز تحول می‌یابد.» حالا هزارتوی جدیدی گشوده شده: مثلا مونتنی باور داشت که نویسنده‌ها به «شرح نوشته‌های هم می‌پردازند و بورخس نیز تمام نوشته‌های خویش را «ترجمه» می‌خواند. جستجو به معنای مطالعه است، جستجو راهی است به یافتن ایده‌ها، آراستن و پیراستن، خواندن متن‌ها و ردیابی خط و ربط‌ها، مهم‌تر از همه به معنای پرسیدن از هرچیزی و تلاش برای یافتن تمام روایت‌های درهم‌تنیده در پسِ هرچیزی است که می‌توان برای نوشتن به آن دست یافت، برآنیم تا از دل این «مطالعه» سوژه‌ها را پیدا کنیم، روایت را از دل روایت بخوانیم و در نهایت به کمک تحقیق، مشغول نوشتنِ جستار خودمان شویم.
سرفصل جلسات:
۱. از کجا آغاز کنیم؟
۲. چگونه جستار بخوانیم؟
۳. چگونه با دیگریِ بایسته گفتگو کنیم؟
۴. چگونه در منابع جست‌و‌جو کنیم؟
۵ و ۶. کارگاهِ کار بر روی سوژه‌های یافت شده.
•••
طول دوره: ۶ جلسه
زمان: یکشنبهها، ۱۸ تا ۲۰
تاریخ شروع دوره: ۱۴ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
جُستنِ جستار؛
چگونه برای جستارنویسی پژوهش کنیم.
با
اشکان شریعت
•••
پیتر کورتن معروف به خون‌آشام دوسلدورف درباره‌ی حکم اعدام با گیوتین گفت:«به من بگو... بعد از اینکه سرم از بدنم جدا شد، آیا برای لحظه‌ای زنده خواهم بود تا بتوانم صدای خونی که از گردنم مي‌چکد را بشنوم؟» حدود ۱۳۷ سال قبل از این لحظه آنتوان لاووازیه که به واسطه چاپ رساله‌‌ای به نام «ثروت‌های زیرزمینی فرانسه» به دست انقلابیون سربریده شد، لحظاتی پیش از اعدام با گیوتین گفت:«سر احتمالا جایگاه شعور و حواس است، پس از بریده شدن سر من، آن‌را بردارید و تعداد پلک‌زدن‌ها را بشمارید تا زمان تقریبی از بین رفتن هوشیاری تا مرگ را دربیابید.» اگر کمی بیشتر جستجو کنیم، سوای یافتن ده‌ها قصه و سوژه‌ی جدید برای نوشتن، درمی‌یابیم که ایده‌ی دیگری از وی نیز برای ادیبان و برخی از مهمترین جستارنویسان معاصر، اهمیت فراوانی داشته، اینکه «هیچ‌چیز از بین نمی‌رود، هیچ‌چیز خلق نمی‌شود، همه چیز تحول می‌یابد.» حالا هزارتوی جدیدی گشوده شده: مثلا مونتنی باور داشت که نویسنده‌ها به «شرح نوشته‌های هم می‌پردازند و بورخس نیز تمام نوشته‌های خویش را «ترجمه» می‌خواند. جستجو به معنای مطالعه است، جستجو راهی است به یافتن ایده‌ها، آراستن و پیراستن، خواندن متن‌ها و ردیابی خط و ربط‌ها، مهم‌تر از همه به معنای پرسیدن از هرچیزی و تلاش برای یافتن تمام روایت‌های درهم‌تنیده در پسِ هرچیزی است که می‌توان برای نوشتن به آن دست یافت، برآنیم تا از دل این «مطالعه» سوژه‌ها را پیدا کنیم، روایت را از دل روایت بخوانیم و در نهایت به کمک تحقیق، مشغول نوشتنِ جستار خودمان شویم.
سرفصل جلسات:
۱. از کجا آغاز کنیم؟
۲. چگونه جستار بخوانیم؟
۳. چگونه با دیگریِ بایسته گفتگو کنیم؟
۴. چگونه در منابع جست‌و‌جو کنیم؟
۵ و ۶. کارگاهِ کار بر روی سوژه‌های یافت شده.
•••
طول دوره: ۶ جلسه
زمان: یکشنبهها، ۱۸ تا ۲۰
تاریخ شروع دوره: ۱۴ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
••حضوری-آنلاین••
کارگاه «درباره غیاب»
تأمل درباره مفهوم غیاب در زندگی روزمره
با
افسانه کامران، عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی و پژوهشگر فرهنگ دیداری.
•••
مفهوم غیاب با موضوعاتی چون غیبت، خالی، تهی، نبود، هیچ و بسیاری از موضوعات دیگر در زندگی روزمره ما پیوند دارد و نظریه‌های اجتماعی و فرهنگی چون فمینیسم، مطالعات پسااستماری، استعمارزدایی دانش، نظریه‌های قدرت و هژمونی بر این موضوع توجه ویژه‌ای داشته‌اند. اما تجربه غیاب در زندگی روزمره کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است؛ اینکه هر کدام از ما غیاب را در زندگی روزمره‌مان به چه شکل‌هایی درک می‌کنیم؟ و چگونه با انواع اشکال غیاب چون منع، مرگ، حذف، فراموشی، گم شدن و از دست دادن در تعامل‌ایم؟ در این کارگاه با گذر از سطح تجربه افراد با انواع اشکال غیابی که در زندگی با آن مواجه شده‌اند، در هر جلسه به بازخوانی آثار یکی از نظریه‌پردازان و پژوهشگران حوزه «مطالعات غیاب» خواهیم پرداخت و از خلال بازخوانی مهمترین آثار آنان به صورت‌بندی و فهمی از مسئله‌ای که با غیاب در تجربه زیسته‌مان داریم دست خواهیم یافت.
سرفصل جلسات:
جلسه اول: بررسی مفهوم غیاب و انواع اشکال غیاب از منظر تجربه زیسته شرکت‌کنندگان کارگاه
جلسه دوم: سکوتها، از دست‌رفته‌ها و دریغ شده‌ها در داستانهای زندگی ما از نگاه سوزی اسکات در زندگی اجتماعی غیاب.
جلسه سوم: چیزهایی که گم کرده‌ایم؛ مادیت غیاب و امور گمشده از منظر هلن هولمز
جلسه چهارم: خوب، بد و زشت فراموشی‌های فردی و جمعی؛ با نگاهی به شکل‌های فراموشی از نگاه آلیدا آسمان
جلسه پنجم: نیست اما حس می‌کنیم؛ بدن به عنوان بستر تجربه غیاب از منظر لارس فررز
•••
زمان: یکشنبهها، ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰
شروع دوره: ۲۸ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
#به_یاد_آر
کارگاه «درباره غیاب»
تأمل درباره مفهوم غیاب در زندگی روزمره
با
افسانه کامران، عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی و پژوهشگر فرهنگ دیداری.
•••
مفهوم غیاب با موضوعاتی چون غیبت، خالی، تهی، نبود، هیچ و بسیاری از موضوعات دیگر در زندگی روزمره ما پیوند دارد و نظریه‌های اجتماعی و فرهنگی چون فمینیسم، مطالعات پسااستماری، استعمارزدایی دانش، نظریه‌های قدرت و هژمونی بر این موضوع توجه ویژه‌ای داشته‌اند. اما تجربه غیاب در زندگی روزمره کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است؛ اینکه هر کدام از ما غیاب را در زندگی روزمره‌مان به چه شکل‌هایی درک می‌کنیم؟ و چگونه با انواع اشکال غیاب چون منع، مرگ، حذف، فراموشی، گم شدن و از دست دادن در تعامل‌ایم؟ در این کارگاه با گذر از سطح تجربه افراد با انواع اشکال غیابی که در زندگی با آن مواجه شده‌اند، در هر جلسه به بازخوانی آثار یکی از نظریه‌پردازان و پژوهشگران حوزه «مطالعات غیاب» خواهیم پرداخت و از خلال بازخوانی مهمترین آثار آنان به صورت‌بندی و فهمی از مسئله‌ای که با غیاب در تجربه زیسته‌مان داریم دست خواهیم یافت.
سرفصل جلسات:
جلسه اول: بررسی مفهوم غیاب و انواع اشکال غیاب از منظر تجربه زیسته شرکت‌کنندگان کارگاه
جلسه دوم: سکوتها، از دست‌رفته‌ها و دریغ شده‌ها در داستانهای زندگی ما از نگاه سوزی اسکات در زندگی اجتماعی غیاب.
جلسه سوم: چیزهایی که گم کرده‌ایم؛ مادیت غیاب و امور گمشده از منظر هلن هولمز
جلسه چهارم: خوب، بد و زشت فراموشی‌های فردی و جمعی؛ با نگاهی به شکل‌های فراموشی از نگاه آلیدا آسمان
جلسه پنجم: نیست اما حس می‌کنیم؛ بدن به عنوان بستر تجربه غیاب از منظر لارس فررز
•••
زمان: یکشنبهها، ۱۷:۳۰ تا ۱۹:۳۰
شروع دوره: ۲۸ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
#به_یاد_آر
•• حضوری ••
مسائل اساسی پدیدارشناسی؛ کاوشی در چیستی و برخی مفاهیم و مضامین بنیادین آن
با
احسان مروجی
دکترای تخصصی فلسفه (گرایش محض)، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
پدیدارشناسی فلسفه‌ای‌ست که جهان برایش مقدم بر هر چیزی‌ست و تلاشش ناظر به بازیافتن تماس نخستین با جهان است برای دادن شأنی فلسفی به آن؛ همچنین، مطالعه و بررسی راه‌هایی‌ست که جهان به‌واسطه‌ی آن‌ها بر ما ظاهر می‌شود یا خود را در تجربه زیسته به ما نشان می‌دهد. پدیدارشناسی کوششی است اول‌شخص به‌منظور ارائه‌ی شرحی از رابطه‌ی ما با جهان به عنوان موجوداتی دارای حس، احساس، بدن، زبان، و تفکر، و در عین حال یکی از مهمترین جریان‌های فلسفی از آغاز سده‌ی بیستم تا به امروز بوده است؛ در دوران ما نیز با نوعی بازگشت به پدیدارشناسی و بنا به تعبیری رنسانس پدیدارشناسی روبرو هستیم. به دلیل اهمیت این جنبش در دوره حاضر، قصد داریم به روشن‌سازی چیستی این نحله‌ی فلسفی مهم و برخی از مفاهیم و مضامین کلیدی آن نزدیک
شویم.
⚫️ شرح دوره
این دوره در سه بخش ارائه خواهد شد:
۱. بخش مقدماتی که به بررسی کلیات و مقدمات پدیدارشناسی، بررسی برخی آراء ادموند هوسرل، پدیدآورنده‌ی جنبش پدیدارشناسی، و مارتین هایدگر خواهیم پرداخت (۴ جلسه)
۲. بررسی برخی مفاهیم بنیادین پدیدارشناسی (۴ جلسه)
۳. بررسی مضمونی برخی پدیدارهای کلیدی در جنبش پدیدارشناسی (۴ جلسه)
⚫️ بخش اول
▪️جلسه اول: تمهید و درآمدی بر پدیدارشناسی
▪️جلسه دوم و سوم: بررسی مقدماتی سیر تاریخی و مروری بر نقاط عطف جنبش پدیدارشناسی و آراء بنیانگذار آن؛ کوشش برای دسترسی به افق فکری، زمینه‌ها و انگیزه‌هایی که هوسرل را به سمت پایه‌گذاری جریانی فلسفی با نام پدیدارشناسی سوق داد. رادیکالیسم فلسفی، تحویل و «بازگشت به خود چیزها»، اپوخه و آموزه‌ی فارغ بودن از پیش‌فرض‌ها، فلسفه به مثابه علم متقن، آگاهی.
▪️جلسه چهارم: ادامه‌ی سیر جنبش پدیدارشناسی در نخستین مرحله‌ی آن؛ هایدگر و پدیدارشناسی.
⚫️ بخش دوم
چهار جلسه
شامل بررسی روش یا رویکرد پدیدارشناسانه؛ روشن‌سازی پدیدارشناسی به مثابه روش یا رویکرد و بررسی مولفه‌های اصلی آن. مفاهیمی همچون توصیف، توصیف اول‌شخص، تفسیر و تحلیل، شهود، دادگی، تجربه‌ی زیسته.
⚫️ بخش سوم
بررسی برخی مضامین مهم و پرکاربرد پدیدارشناسی
▪️جلسه اول: بررسی مفهوم زیست‌جهان از منظر هوسرل و هایدگر
▪️جلسه دوم: بررسی مفهوم تجربه‌ی زیبایی‌شناختی
▪️جلسه سوم: بررسی مفهوم بدن
▪️جلسه چهارم: بررسی مفهوم دیگری
⭕️ زمان: یکشنبهها، از ساعت ۱۸ تا ۲۰
شروع دوره: ۲۱ اردیبهشت‌ماه
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
مسائل اساسی پدیدارشناسی؛ کاوشی در چیستی و برخی مفاهیم و مضامین بنیادین آن
با
احسان مروجی
دکترای تخصصی فلسفه (گرایش محض)، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
پدیدارشناسی فلسفه‌ای‌ست که جهان برایش مقدم بر هر چیزی‌ست و تلاشش ناظر به بازیافتن تماس نخستین با جهان است برای دادن شأنی فلسفی به آن؛ همچنین، مطالعه و بررسی راه‌هایی‌ست که جهان به‌واسطه‌ی آن‌ها بر ما ظاهر می‌شود یا خود را در تجربه زیسته به ما نشان می‌دهد. پدیدارشناسی کوششی است اول‌شخص به‌منظور ارائه‌ی شرحی از رابطه‌ی ما با جهان به عنوان موجوداتی دارای حس، احساس، بدن، زبان، و تفکر، و در عین حال یکی از مهمترین جریان‌های فلسفی از آغاز سده‌ی بیستم تا به امروز بوده است؛ در دوران ما نیز با نوعی بازگشت به پدیدارشناسی و بنا به تعبیری رنسانس پدیدارشناسی روبرو هستیم. به دلیل اهمیت این جنبش در دوره حاضر، قصد داریم به روشن‌سازی چیستی این نحله‌ی فلسفی مهم و برخی از مفاهیم و مضامین کلیدی آن نزدیک
شویم.
⚫️ شرح دوره
این دوره در سه بخش ارائه خواهد شد:
۱. بخش مقدماتی که به بررسی کلیات و مقدمات پدیدارشناسی، بررسی برخی آراء ادموند هوسرل، پدیدآورنده‌ی جنبش پدیدارشناسی، و مارتین هایدگر خواهیم پرداخت (۴ جلسه)
۲. بررسی برخی مفاهیم بنیادین پدیدارشناسی (۴ جلسه)
۳. بررسی مضمونی برخی پدیدارهای کلیدی در جنبش پدیدارشناسی (۴ جلسه)
⚫️ بخش اول
▪️جلسه اول: تمهید و درآمدی بر پدیدارشناسی
▪️جلسه دوم و سوم: بررسی مقدماتی سیر تاریخی و مروری بر نقاط عطف جنبش پدیدارشناسی و آراء بنیانگذار آن؛ کوشش برای دسترسی به افق فکری، زمینه‌ها و انگیزه‌هایی که هوسرل را به سمت پایه‌گذاری جریانی فلسفی با نام پدیدارشناسی سوق داد. رادیکالیسم فلسفی، تحویل و «بازگشت به خود چیزها»، اپوخه و آموزه‌ی فارغ بودن از پیش‌فرض‌ها، فلسفه به مثابه علم متقن، آگاهی.
▪️جلسه چهارم: ادامه‌ی سیر جنبش پدیدارشناسی در نخستین مرحله‌ی آن؛ هایدگر و پدیدارشناسی.
⚫️ بخش دوم
چهار جلسه
شامل بررسی روش یا رویکرد پدیدارشناسانه؛ روشن‌سازی پدیدارشناسی به مثابه روش یا رویکرد و بررسی مولفه‌های اصلی آن. مفاهیمی همچون توصیف، توصیف اول‌شخص، تفسیر و تحلیل، شهود، دادگی، تجربه‌ی زیسته.
⚫️ بخش سوم
بررسی برخی مضامین مهم و پرکاربرد پدیدارشناسی
▪️جلسه اول: بررسی مفهوم زیست‌جهان از منظر هوسرل و هایدگر
▪️جلسه دوم: بررسی مفهوم تجربه‌ی زیبایی‌شناختی
▪️جلسه سوم: بررسی مفهوم بدن
▪️جلسه چهارم: بررسی مفهوم دیگری
⭕️ زمان: یکشنبهها، از ساعت ۱۸ تا ۲۰
شروع دوره: ۲۱ اردیبهشت‌ماه
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
••حضوری••
تکنیک‌های داستان در ناداستان
با
علی مسعودی‌نیا
•••
آشنایی با کارکردهای عناصر داستان در ناداستان و نحوه‌ی کاربرد فرم و کانسپت داستانی در ناداستان از ابزارهای خلق ناداستان به مثابه متن هنری و تعمیق ادبیت آن هستند.
در این کارگاه تلاش بر آن است که حین آشنایی با عناصر ریختاری و زیبایی‌شناختی داستان، نحوه‌ی استفاده از آن‌ها را برای رسیدن به ناداستان‌هایی با فرم جذاب‌تر و هنرمندانه‌تر تمرین کنیم.
سرفصل‌های دوره:
-شخصیت، پروتاگونیست و پرسونا در ناداستان
-فضاسازی و توصیف خلاق
-پیرنگ پنهان و اوج دراماتیک
-فرم و نقشه‌ی روایی
•••
طول دوره: ۸ جلسه
زمان: سه‌شنبه، ۱۷ تا ۱۹
شروع دوره: ۱۶ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
تکنیک‌های داستان در ناداستان
با
علی مسعودی‌نیا
•••
آشنایی با کارکردهای عناصر داستان در ناداستان و نحوه‌ی کاربرد فرم و کانسپت داستانی در ناداستان از ابزارهای خلق ناداستان به مثابه متن هنری و تعمیق ادبیت آن هستند.
در این کارگاه تلاش بر آن است که حین آشنایی با عناصر ریختاری و زیبایی‌شناختی داستان، نحوه‌ی استفاده از آن‌ها را برای رسیدن به ناداستان‌هایی با فرم جذاب‌تر و هنرمندانه‌تر تمرین کنیم.
سرفصل‌های دوره:
-شخصیت، پروتاگونیست و پرسونا در ناداستان
-فضاسازی و توصیف خلاق
-پیرنگ پنهان و اوج دراماتیک
-فرم و نقشه‌ی روایی
•••
طول دوره: ۸ جلسه
زمان: سه‌شنبه، ۱۷ تا ۱۹
شروع دوره: ۱۶ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
••حضوری/ آنلاین••
نوشتن پرونده برای فیلم
با کیوان کریمی
⚫️ گزارشی از جلسه‌ی اول نشست دورهی «چگونه فیلم بلند خود را بسازیم» با کیوان کریمی در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۴:
پس از پروسه‌ی انتخاب هنرجویان بر اساس بررسی طرح فیلمشان، این جلسه با حضور نُه نفر از شرکت‌کنندگانی که دارای شرایط حضور (یعنی داشتن طرح بلند برای فیلمشان) بودند، برگزار شد.
اما پس از گفت‌و‌گوی گروهی و بررسی طرح‌ها، و درخواست بسیاری از علاقه‌مندان که نیاز به گذراندن دورهی تئوریک برای نوشتن پرونده‌ی فیلم بلند (به‌صورت عملی) داشتند، قرار بر این شد تا تعدادی از دوستانی که طرح فیلم بلند ندارند (اما مایلند چگونگی نوشتن پرونده فیلم را آموزش ببیند) را به دوره اضافه کنیم.
⚫️ این دوره شامل شیوه نگارش سیناپس، اینتنشن نوت، استتمنت، یادداشت کارگردان، ویدئوی پیچینگ، نوشتن فاینانس و باجت، استوری بورد و یادداشت تهیه‌کننده است.
منتور دوره (کیوان کریمی) جهت ایجاد امکان حضور برای همه علاقه‌مندان لازم دانستند که جلسات به صورت گام به گام تئوریک و عملی پیش برود تا فرصت رشد پرونده‌های هر فرد فراهم شود و شیوه نگارش کلی یک دوسیه فیلم به‌صورت کولکتیو و عملی کار شود.
روزهای برگزاری: شنبه‌ها یک‌هفته در میان
آخرین مهلت ثبت نام: چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت
شروع دوره: شنبه ۲۰ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
نوشتن پرونده برای فیلم
با کیوان کریمی
⚫️ گزارشی از جلسه‌ی اول نشست دورهی «چگونه فیلم بلند خود را بسازیم» با کیوان کریمی در تاریخ ۲۹ فروردین ۱۴۰۴:
پس از پروسه‌ی انتخاب هنرجویان بر اساس بررسی طرح فیلمشان، این جلسه با حضور نُه نفر از شرکت‌کنندگانی که دارای شرایط حضور (یعنی داشتن طرح بلند برای فیلمشان) بودند، برگزار شد.
اما پس از گفت‌و‌گوی گروهی و بررسی طرح‌ها، و درخواست بسیاری از علاقه‌مندان که نیاز به گذراندن دورهی تئوریک برای نوشتن پرونده‌ی فیلم بلند (به‌صورت عملی) داشتند، قرار بر این شد تا تعدادی از دوستانی که طرح فیلم بلند ندارند (اما مایلند چگونگی نوشتن پرونده فیلم را آموزش ببیند) را به دوره اضافه کنیم.
⚫️ این دوره شامل شیوه نگارش سیناپس، اینتنشن نوت، استتمنت، یادداشت کارگردان، ویدئوی پیچینگ، نوشتن فاینانس و باجت، استوری بورد و یادداشت تهیه‌کننده است.
منتور دوره (کیوان کریمی) جهت ایجاد امکان حضور برای همه علاقه‌مندان لازم دانستند که جلسات به صورت گام به گام تئوریک و عملی پیش برود تا فرصت رشد پرونده‌های هر فرد فراهم شود و شیوه نگارش کلی یک دوسیه فیلم به‌صورت کولکتیو و عملی کار شود.
روزهای برگزاری: شنبه‌ها یک‌هفته در میان
آخرین مهلت ثبت نام: چهارشنبه ۱۷ اردیبهشت
شروع دوره: شنبه ۲۰ اردیبهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
••حضوری••
کارگاه اصول و عناصر داستان‌نویسی
با
علی مسعودی‌نیا
•••
در این دوره مبانی لازم برای نوشتن داستان کوتاه؛ از جمله شکل دادن به ایده‌ی داستانی و عناصر دخیل در توصیف، ساخت شخصیت داستانی، فرم روایت و تکنیک‌های مرتبط با آن‌ها مرور و تمرین خواهد شد.
سرفصل جلسات:
-ایده‌پردازی و پیرنگ و درون‌مایه
-شخصیت
-فضاسازی
-زاویه‌ی دید
-شبکه‌ی نمادها
-صحنه‌ی داستانی
-نثر داستانی
•••
طول دوره: ۱۲ جلسه
زمان: سه‌شنبه‌ها، ۱۹ تا ۲۱
تاریخ شروع: ۱۶ اردی بهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
#بهار_۱۴۰۴
#مدرسه_داستان
#علی_مسعودی_نیا
کارگاه اصول و عناصر داستان‌نویسی
با
علی مسعودی‌نیا
•••
در این دوره مبانی لازم برای نوشتن داستان کوتاه؛ از جمله شکل دادن به ایده‌ی داستانی و عناصر دخیل در توصیف، ساخت شخصیت داستانی، فرم روایت و تکنیک‌های مرتبط با آن‌ها مرور و تمرین خواهد شد.
سرفصل جلسات:
-ایده‌پردازی و پیرنگ و درون‌مایه
-شخصیت
-فضاسازی
-زاویه‌ی دید
-شبکه‌ی نمادها
-صحنه‌ی داستانی
-نثر داستانی
•••
طول دوره: ۱۲ جلسه
زمان: سه‌شنبه‌ها، ۱۹ تا ۲۱
تاریخ شروع: ۱۶ اردی بهشت
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
#بهار_۱۴۰۴
#مدرسه_داستان
#علی_مسعودی_نیا
••نشست_آنلاین••
در غیاب سند: آرشیو غیررسمی در امتداد اجرا، مقاومت و حافظه
با
مهسا شیدانی، پژوهشگر دکتری هنرهای خلاق (دانشگاه لافبرا). ایشان همچنین پژوهشگر میان‌رشته‌ای در حوزه‌های مطالعات اجرا، آرشیو، مطالعات جنسیت، و تئاتر مستند است.
آرشیو، همواره چیزی بیش از مخزنی صرف برای اسناد بوده است. آرشیو در پیوندی ناگسستنی با دولت، قدرت، و تاریخ‌نگاری رسمی، هم آنچه را که حفظ می‌کند و هم آنچه را که حذف می‌کند تعریف می‌کند. در این نظم رسمی، آنچه به ثبت می‌رسد، حاصل سیاست‌هایی‌ست که در امتداد سکوت، انکار، و سلطه شکل گرفته‌اند.
اما، همواره در حاشیه‌ی این نظم، سندها، روایت‌ها، و صداهایی بوده‌اندکه ثبت نشده‌اند، فراموش یا حذف شده‌اند، یا اصولا قابلیت آرشیو شدن نداشته‌اند. این نشست تلاشی‌ست برای بازنگری در همین حاشیه‌ها؛ برای درنگ در امکان‌های آرشیوهای غیررسمی، آرشیوهایی که به‌واسطه‌ی ناپایداری، شخصی بودن، موقعیت یا بدن‌مندی‌شان، رفتار اجراگرانه پیدا می‌کنند، آرشیوهایی که برخلاف ساختارهای سلسله‌مراتبی و رسمی، از دل زیستن، مواجهه و حذف سربرمی‌آورند و با مفاهیمی چون «فقدان»، «غیاب»، و «خاموشی» پیوندی ناگسستنی دارند.
در این نشست نظری، به آرشیوهای غیررسمی نه به‌عنوان نسخه‌ای ساده و یا خلاقانه از آرشیو، بلکه به‌مثابه پاسخی به حذف و بازنویسیِ تاریخ نگاه می‌کنیم، جایی که حافظه جمعی از طریق بدن، تجربه‌ی زیسته، و اسناد شخصی به حیات خود ادامه می‌دهد. در این نشست می‌خواهیم بپرسیم: آرشیو چگونه حذف می‌کند؟ چگونه بازتولید می‌کند؟ و چگونه می‌تواند در غیاب سند تاریخی، حافظه‌ای جمعی را زنده نگاه دارد.
این نشست دعوتی‌ست به بازاندیشیِ انتقادی در مفهوم آرشیو، و کاوشی در مسیرهای مقاومت، اجراگری، و ثبت‌هایی که از نظم رسمی فراتر می‌روند و امکان‌های دیگرگونه‌ای برای به‌یادآوردن، بازگو کردن، و به‌اشتراک‌گذاشتن را پیش‌رو می‌گذارند.
این نشست برای هنرمندان بینارشته‌ای، پژوهشگران، دانشجویان و علاقه‌مندان به مطالعات فرهنگی، مطالعات آرشیو، هنر معاصر ومطالعات اجرا طراحی شده است. کسانی که به تحلیل آثار هنری و پروژه‌های آرشیوی و همچنین مفاهیم نظری پیرامون حافظه، تاریخ و قدرت علاقه‌مندند، از این نشست بهره خواهند برد.
زمان: ۲۹ اردیبهشت، دوشنبه
ساعت ۱۸ تا ۲۰
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است
در غیاب سند: آرشیو غیررسمی در امتداد اجرا، مقاومت و حافظه
با
مهسا شیدانی، پژوهشگر دکتری هنرهای خلاق (دانشگاه لافبرا). ایشان همچنین پژوهشگر میان‌رشته‌ای در حوزه‌های مطالعات اجرا، آرشیو، مطالعات جنسیت، و تئاتر مستند است.
آرشیو، همواره چیزی بیش از مخزنی صرف برای اسناد بوده است. آرشیو در پیوندی ناگسستنی با دولت، قدرت، و تاریخ‌نگاری رسمی، هم آنچه را که حفظ می‌کند و هم آنچه را که حذف می‌کند تعریف می‌کند. در این نظم رسمی، آنچه به ثبت می‌رسد، حاصل سیاست‌هایی‌ست که در امتداد سکوت، انکار، و سلطه شکل گرفته‌اند.
اما، همواره در حاشیه‌ی این نظم، سندها، روایت‌ها، و صداهایی بوده‌اندکه ثبت نشده‌اند، فراموش یا حذف شده‌اند، یا اصولا قابلیت آرشیو شدن نداشته‌اند. این نشست تلاشی‌ست برای بازنگری در همین حاشیه‌ها؛ برای درنگ در امکان‌های آرشیوهای غیررسمی، آرشیوهایی که به‌واسطه‌ی ناپایداری، شخصی بودن، موقعیت یا بدن‌مندی‌شان، رفتار اجراگرانه پیدا می‌کنند، آرشیوهایی که برخلاف ساختارهای سلسله‌مراتبی و رسمی، از دل زیستن، مواجهه و حذف سربرمی‌آورند و با مفاهیمی چون «فقدان»، «غیاب»، و «خاموشی» پیوندی ناگسستنی دارند.
در این نشست نظری، به آرشیوهای غیررسمی نه به‌عنوان نسخه‌ای ساده و یا خلاقانه از آرشیو، بلکه به‌مثابه پاسخی به حذف و بازنویسیِ تاریخ نگاه می‌کنیم، جایی که حافظه جمعی از طریق بدن، تجربه‌ی زیسته، و اسناد شخصی به حیات خود ادامه می‌دهد. در این نشست می‌خواهیم بپرسیم: آرشیو چگونه حذف می‌کند؟ چگونه بازتولید می‌کند؟ و چگونه می‌تواند در غیاب سند تاریخی، حافظه‌ای جمعی را زنده نگاه دارد.
این نشست دعوتی‌ست به بازاندیشیِ انتقادی در مفهوم آرشیو، و کاوشی در مسیرهای مقاومت، اجراگری، و ثبت‌هایی که از نظم رسمی فراتر می‌روند و امکان‌های دیگرگونه‌ای برای به‌یادآوردن، بازگو کردن، و به‌اشتراک‌گذاشتن را پیش‌رو می‌گذارند.
این نشست برای هنرمندان بینارشته‌ای، پژوهشگران، دانشجویان و علاقه‌مندان به مطالعات فرهنگی، مطالعات آرشیو، هنر معاصر ومطالعات اجرا طراحی شده است. کسانی که به تحلیل آثار هنری و پروژه‌های آرشیوی و همچنین مفاهیم نظری پیرامون حافظه، تاریخ و قدرت علاقه‌مندند، از این نشست بهره خواهند برد.
زمان: ۲۹ اردیبهشت، دوشنبه
ساعت ۱۸ تا ۲۰
⭕️ برای ثبت نام و جزئیات دیگر، فقط به تلگرام یا واتس‌اپ با این شماره پیام بدهید یا تماس بگیرید: ۰۹۰۲۶۰۵۶۴۶۷
پاسخ‌گویی: شنبه تا چهارشنبه، از ساعت ۱۴ تا ۲۰
#خوانش_مدرسه_روایت_است